દિવસ ના 10 ગ્રાહકોને મારે ખુશ કરવા પડતા,એ લોકો જાનવર ની મારી પર તૂટી પડતા,મારાથી શ્વાસ પણ નથી લેવાતો..

ઉઝબેકિસ્તાનની ફરગાના ખીણમાં કારાદરિયા નદીના કિનારે પહાડોથી ઘેરાયેલો નાનકડો પ્રાંત અંદીજાન છે મુઘલ શાસક મિર્ઝા ઝહીરુદ્દીન મુહમ્મદ બાબરનું ઘર અહીં હતું 1494માં બાબર ફરગાનાનો શાસક બન્યો તેણે 2 વર્ષ પછી જ પ્રથમ વખત સમરકંદ જીત્યો.

જ્યારે તેનું ધ્યાન સમરકંદ પર હતું ત્યારે ફરગાના તેના હાથમાંથી નીકળી ગઈ બાબર જ્યારે ફરગાનાને પાછી મેળવવા માંગતો હતો ત્યારે સમરકંદ પણ તેના હાથમાંથી નીકળી ગયો હતો આ પછી તેણે કાબુલ જીત્યું પરંતુ સમરકંદ કે ફરગાના જીતી શક્યો નહીં.

સમરકંદમાં ત્રીજી વખત પરાજય પામીને ભારત તરફ વળ્યા અને પાણીપતના યુદ્ધમાં ઈબ્રાહિમ લોદીને હરાવ્યા આ પછી ઘણી લડાઈઓ જીતી અને હાર્યા પરંતુ તે પોતાના ઘર આંદીજાન પરત ન આવી શક્યો અંતે તેનું આગ્રામાં મૃત્યુ થયું બાબરને હજુ પણ ઉઝબેકિસ્તાન અને કિર્ગિસ્તાનમાં રાષ્ટ્રીય હીરો માનવામાં આવે છે.

આશિયા નામ બદલ્યું છે નો જન્મ પણ ઉઝબેકિસ્તાનના આ જ સુંદર શહેર આંદીજાનમાં થયો હતો નાનપણમાં જ તેના પિતાનું અવસાન થયું જ્યારે તેની માતા બીમાર પડી ત્યારે તેણે કમાવાનું શરૂ કર્યું તે ઘરે ઘરે કામ કરતી હતી પરંતુ તેની બીમાર માતાનો ખર્ચ ઉઠાવવામાં અસમર્થ હતી.

પરિચિત મહિલાને દુબઈમાં કામનું સપનું બતાવી નેપાળ થઈને દિલ્હી લઈ આવી હતી નાના ફ્લેટમાં કેદ કરી માર માર્યો બળાત્કાર ગુજાર્યો અને પછી તેનું શરીર વેચવા દબાણ કર્યું હવે અંદીજાન પરત ફરવાની એક જ ઈચ્છા છે બાબર પરત ન આવી શક્યો શું આશિયા પરત ફરી શકશે?

આવા હજારો એશિયા છે જેમને વેશ્યાવૃત્તિ માટે ભારતમાં લાવવામાં આવી રહ્યા છે તેમની છેલ્લી આશા સ્વદેશ પરત ફરવાની છે ભાગી હુઈ લડકિયા એ પ્રખ્યાત કવિ આલોક ધનવાની કવિતા છે.

આમાં તે લખે છે જો કોઈ છોકરી ભાગી ગઈ હોય તો એ જરૂરી નથી કે છોકરો પણ ભાગી ગયો હોય એ નાનકડા ફ્લેટમાં પ્રવેશતા જ મને મારી સામે આશિયા નામની એક એવી જ ભાગેલી છોકરી દેખાય છે પ્રેમ અને સમાજની બેડીઓ તોડવા માટે નહીં.

પણ બેરોજગારી અને જવાબદારીઓને કારણે ઘર છોડનાર છોકરી મને જોતાની સાથે જ આશિયા સુંદર ભૂરા પણ ઉદાસ આંખો સાથે તેના ગોરા શરીર પર કાળી શાહીથી બનેલા મોટા મોટા ટેટૂ છુપાવવા લાગે છે.

હું તેમને જોઉં છું તેઓ નિષ્ફળ જાય છે તેના હાથ સતત ધ્રુજતા રહે છે જેમ કે લાંબા સમય સુધી અસ્વસ્થતાનો હુમલો હવે તેના જીવનનો એક ભાગ છે તેણી જેટલી બોલે છે તેના પ્રમાણમાં આંસુ વહેતા રહે છે.

કદાચ શબ્દો હવે તેનું દુ:ખ વ્યક્ત કરી શકતા નથી ઉંમર માત્ર 22 વર્ષ ઘરથી 3000 કિમી દૂર તેણી તેની માંદગી માતા પાસે પાછા ફરવાની તેણીની ઇચ્છાને પુનરાવર્તિત કરે છે જાણે તે મૃત્યુ પહેલાંની તેની છેલ્લી ઇચ્છા હોય ન તો તે હિન્દી કે અંગ્રેજી બરાબર જાણે છે.

આશિયા બોલવાનું શરૂ કરે છે મારો જન્મ ઉઝબેકિસ્તાનના અંદીજાનમાં થયો હતો હું 15 વર્ષની હતી ત્યારે મારા લગ્ન થયાં અપેક્ષા હતી કે પતિ સાથ આપશે પરંતુ તેણે ત્રણ મહિનામાં જ મને છૂટાછેડા આપી દીધા હું ધાર્મિક છોકરી હતી પરદામાં રહીને નમાઝ પઢતા હતા.

અહીં કોઈ બહારની છોકરીઓનો ચહેરો પણ જોઈ શકતું નથી માતાની હૃદયની બીમારી વધી રહી હતી આ દરમિયાન ઓઇનૂર નામની મહિલા મળી આવી હતી તેણે કહ્યું કે તેને દુબઈમાં એક પરિવારના બાળકોનું ધ્યાન રાખવું છે.

તેને સારા પૈસા મળશે મેં કહ્યું હા તેણે મારો પાસપોર્ટ લીધો અને મને દુબઈની ટિકિટ અપાવી જ્યારે હું ફ્લાઈટ દ્વારા દુબઈ પહોંચ્યો ત્યારે મને કહેવામાં આવ્યું કે દુબઈમાં જ એક બીજું શહેર છે જ્યાં મારે ઉડવું પડશ જ્યારે હું એ શહેરમાં પહોંચ્યો ત્યારે મને કહેવામાં આવ્યું.

કે અહીંથી મારે બસમાં બાળકો સાથે મેડમ પાસે જવાનું છે મારો પાસપોર્ટ અને ઓળખપત્ર પણ લઈ લીધું અત્યાર સુધી મને ખબર નહોતી કે હું કયા શહેરમાં છું અને મને ક્યાં લઈ જવામાં આવી રહ્યો છે હું વિચારતો હતો.

કે મેડમને મળવા દુબઈ જાઉં છું મને રોડ દ્વારા લાંબી મુસાફરી માટે લઈ જવામાં આવ્યો અને પછી નવા શહેરમાં લાવવામાં આવ્યો મને અહીં એક મેડમ પાસે મોકલ્યો તેના નાના બાળકો હતા જેમની મેં બે દિવસ કાળજી લીધી હું વિચારતી હતી કે હું દુબઈમાં છું.

અને ઘર રાખવાનું કામ કરું છું બે દિવસ પછી મને એક બજારમાં લઈ જવામાં આવી અને કપડાંના નાના ટુકડાઓ ખરીદવામાં આવ્યા હું સમજી શક્યો નહીં કે મારે આ કપડાંની જરૂર શા માટે છે પછી રાત્રે મને કહેવામાં આવ્યું કે મારા દસ્તાવેજો તેમની પાસે છે.

અને હું વિઝા વિના ભારતમાં છું મને કહેવામાં આવ્યું હતું કે મારે અહીં સે** વર્ક કરવું પડશે અને જો હું આવું નહીં કરું તો ગેરકાયદેસર રીતે આવવા બદલ મારી ધરપકડ કરવામાં આવશે મને બહુ પછી ખબર પડી કે મને દુબઈથી કાઠમંડુ (નેપાળ) અને પછી દિલ્હી લાવવામાં આવ્યો.

પહેલા મને માર મારવામાં આવ્યો પછી મારા પર બળાત્કાર ગુજારવામાં આવ્યો અને તે પછી મને સે** વર્ક કરવા માટે દબાણ કરવામાં આવ્યું મને જે બોસ સાથે ડમ્પ કરવામાં આવ્યો હતો તે મારા જેવી બીજી ઘણી છોકરીઓ હતી તે બધાને મારી જેમ જ ઉઝબેકિસ્તાન અને અન્ય સ્થળોથી લાવવામાં આવ્યા હતા.

આશિયા રડવા લાગે છે હું ચૂપ રહેવાનો પ્રયત્ન કરું છું તેણીની વાર્તા કહેતી વખતે તેણીના હાથ સતત ધ્રુજતા રહે છે તેણી અચાનક ઉઝબેકીમાં નર્વસ રીતે બોલવાનું શરૂ કરે છે પછી અટકે છે કદાચ પાછું આવે છે.

થોડીવાર મૌન રહ્યા પછી તે આગળ કહે છે અમારા બોસ અમને સાંજે ત્રણ વાગ્યે કામ પર મૂકી દેતા રોજ સવારે 6-7 વાગ્યા સુધી રોકાયા વગર કામ કરવું પડતું એક દિવસમાં ઓછામાં ઓછા 7-8 ગ્રાહકો આવતા હતા કેટલાક દિવસો દસથી પણ વધુ અમારી પાસે તમામ પ્રકારના લોકો આવે છે.

તેમની અલગ-અલગ માંગણીઓ હોય છે હું ખૂબ થાકી જાતિ પણ જો હું થાક બતાવીશ તો મને વધુ માર પડશે જો બોસને એમ લાગતું કે અમે ના પાડીએ છીએ કે આનાકાની કરી રહ્યા છીએ તો અમને મારવામાં આવશે સિગારેટથી ડાઘ મારવામાં આવશે શરીર પર કટ કરવામાં આવ્યા હતા.

જ્યારે ખૂબ થાકી ગઈ ત્યારે બીમારીનો ઢોંગ કરવો પડ્યો જ્યારે પીરિયડ્સ આવે ત્યારે મને કોઈક રીતે રાહત મળતી આશિયાએ આગળ કહ્યું હું દિવસ-રાત મારું શરીર વેચતી હતી બદલામાં મને કોઈ પૈસા મળતા ન હતા.

બોસ એક યા બીજા બહાને અમારી પાસેથી લોન વસૂલશે મને કહેવામાં આવ્યું કે મને કામના અડધા પૈસા મળશે મને કહેવામાં આવ્યું કે મેં એક મહિનામાં 12 લાખનું કામ કર્યું છે અને 6 લાખ કમાયા છે.

પરંતુ પૈસા ક્યારેય આપ્યા નથી એકવાર માતાની તબિયત બગડી મેં પૈસા માંગ્યા આ અંગે ખૂબ મારપીટ પણ થઈ હતી કહ્યું કે પહેલા મારે મારી લોન ચૂકવવી પડશે પછી મને કંઈક મળશે અમને એવી દવાઓ આપવામાં આવી હતી જે અમને વ્યસની બનાવી દેશે.

પછી એ દવાઓના પૈસા પણ અમારી પાસેથી લેવામાં આવ્યા હશે ભાષાના અભાવે ગ્રાહક સાથે કોઈ વાત પણ કરી શકતું નથી બસ મૃતદેહની જેમ પડેલું ગ્રાહકો પોતાનો ગુસ્સો કાઢીને ચાલ્યા જતા હું કોઈક રીતે મારી માતા પાસે પાછો ફરવા માંગતો હતી જ્યારે આ બધું સહન ન થયું.

ત્યારે ઓગસ્ટ 2022માં હું ઉઝબેકિસ્તાન એમ્બેસી પહોંચ્યો મને બચાવી લેવામાં આવ્યો હવે હું એક NGO સાથે રહું છું અને મારો કેસ દિલ્હી કોર્ટમાં ચાલી રહ્યો છે મારી એક જ ઈચ્છા છે કે આ કાયદાકીય કાર્યવાહી વહેલી તકે પૂર્ણ થાય અને હું કોઈક રીતે ઘરે પરત ફરી શકું.

આંદીજાનથી લગભગ 850 કિલોમીટર દૂર ઉઝબેકિસ્તાનનું બીજું શહેર બુખારા છે ઝરીનાનો જન્મ અહીં થયો હતો તેને મેડિકલ એટેન્ડન્ટ તરીકે દિલ્હી લાવવામાં આવી હતી અને તેને વેશ્યાવૃત્તિમાં ધકેલવામાં આવી હતી.

ઝરીનાનો પાસપોર્ટ છીનવી લેવામાં આવ્યો હતો બચાવી લેવામાં આવી ત્યારથી ઝરીનાનો પાસપોર્ટ દિલ્હી પોલીસ પાસે છે અને તે ભારત છોડવા માટે કોર્ટના આદેશની રાહ જોઈ રહી છે ઝરીનાને ત્રણ વર્ષની પુત્રી છે તે તેની પુત્રીની એકમાત્ર કાનૂની વાલી હતી તેની ગેરહાજરીમાં દીકરી વૃદ્ધ માતા સાથે છે.

ઝરીના ત્યાં નથી તેથી હવે ઉઝબેકિસ્તાન સરકાર પુત્રીને અનાથાશ્રમ અથવા નવા કાયદાકીય વાલી પાસે મોકલી શકે છે ભારતમાં રહેતી વખતે ઝરીનાએ સાબિત કરવું પડે છે કે તે દીકરીની માતા છે ઝરીના વારંવાર મોબાઈલ પર તેની દીકરીનો ચહેરો જુએ છે તેને યાદ કરીને રડે છે.

દેશની રાજધાની દિલ્હીમાં પોલીસના નાક નીચે આ રેકેટ ચાલી રહ્યું છે તેની તપાસ કરતાં ઘણી ચોંકાવનારી બાબતો સામે આવી છે આ જુલાઈમાં દિલ્હી પોલીસે માલવિયા નગરમાં સેક્સ રેકેટનો પર્દાફાશ કર્યો હતો અહીંથી ઉઝબેકિસ્તાનની 10 છોકરીઓને બચાવી લેવામાં આવી હતી.

દિલ્હી પોલીસે આ યુવતીઓ વિરુદ્ધ ફોરેનર્સ એક્ટ 1946 હેઠળ કેસ નોંધ્યો છે આશ્ચર્યની વાત એ છે કે એનજીઓની દેખરેખ હેઠળ મોકલવામાં આવેલી આમાંથી 5 છોકરીઓ ભાગી ગઈ હતી જ્યારે આ અંગે હોબાળો થયો ત્યારે દિલ્હી પોલીસે તેમને ફરીથી પકડી લીધા.

હવે મારા આખા શરીર પર ટેટૂ છે આ ગુણ દૂર થવાના નથી મને તેમના વિશે પૂછવામાં આવશે મારી પાસે કોઈ જવાબ નથી હવે મારા બરબાદ જીવનમાં એક જ આશા છે હું મારી માતાને જોવા માંગુ છું હું ઈચ્છું છું કે ભારત સરકાર અને ઉઝબેકિસ્તાન સરકાર મને અને મારા જેવી અન્ય છોકરીઓને મદદ કરે અમને અમારા ઘરે પરત કરો બસ