A Selfie With Life

મારા પુસ્તકીકાનમાં દરેક કવિતા અથવા લીટી જે હું કહેવા જાઉં છું તે મારી જીવનનો ભાગ છે અને તે મારા અનુમાન પર આધારિત છે. મારા શબ્દો સાથેનો ખેલ ચાલુ રહે છે; હું આ ખેલને કાવ્ય બનાવવામાં મજું માણું છું. જીવનની ઊંચાઇઓ અને ઊતરાઓને જીવનની આજીવન પઢણીમાં ગણવામાં આવવું જોઈએ.

આ નીચેના પ્રસંગો આપણને જીવનમાં કંઈક નવી શીખ આપે છે. જીવનમાં કેટલીક વસ્તુઓને છોડી દેવું પડે છે. આસપાસ કે પછીના ઘટનાઓ આપણ માટે મહત્વપૂર્ણ પાઠ અથવા ઉદાહરણ બની શકે છે. આજકાલ તમે મનોરંજનમાં જીવતા હોવા છતાં, દુખી થવાનું નથી! neither સુખ કે દુખ ક્યારેય કાયમનું નથી.

આજની દુનિયામાં હસવું પણ સમયથી માપવામાં આવે છે. તમારું હસવું જોઈને લોકો આઠવા અથવા અટકાવે છે. તમે કેમ હસો છો ભાઈ/બહેન? શું તમને આપણને કંઈક કહેવું છે અને માત્ર તમે જ? લોકો એકબીજાના સુખને પણ ઈર્ષા કરે છે. હસવું ગુના છે શું? હસવું એ હસવું જ કહેવાય છે! કેટલીક ખાસ શબ્દો પણ આ મનમાં રમાઈ રહ્યા છે.

જ્યારે તમે તેમના વિશે યાદ કરો છો, તો તમારું ચહેરું હસવું લાગે છે, ભલે તે કુટુંબનો મિત્ર હોય કે અજ્ઞાત વ્યક્તિ. આ વિશ્વમાં અજબ રીતે દરેક મિત્રને યાદ કરવું અને તેમના જરૂરિયાતોને પૂરી કરવાની જરૂર છે. ઓહ, વિશ્વ, ઓહ … તમે ખાસ કઈક માટે શું કરતા હો, પરંતુ તે નમ્ર ભૂલ જેવી લાગતું નથી. હા, તેઓ એક સમયે તમારી મદદ કરશે, પરંતુ જ્યારે તેમની કામ પૂરી થઈ જશે, ત્યારે તેઓ તમને એકલા છોડી દેવા જઈ શકે છે. લોકો એટલા જાતિવાદી કેવી રીતે હોઈ શકે છે તે સમજતા નથી. હું આ પુસ્તક નંબર 2 પર લખી રહ્યો છું.